Verslag 2018

De stichting verleend financiële steun aan projecten die aansluiten bij het doel van de stichting. In 2018 werd voor een bedrag van € 80.184,05 aan financiële steun verstrekt aan de volgende projecten:

  • Van een groep diverse mensen die al jaren actief zijn op het gebied van anti racisme No border activisme en Vrijheid van Migratie ontving de stichting een aanvraag om financiële ondersteuning om aandacht te vragen voor vluchtelingen die bij hun poging de Middellandse zee over te steken, verdrinken. Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn er niet zoveel mensen op de vlucht als nu. Het grootste gedeelte vindt opvang in de regio of in land van herkomst zelf en een klein gedeelte vlucht verder en probeert bescherming te zoeken in Europa. Aangezien dit meer en meer onmogelijk wordt gemaakt om dit op een legale manier te doen, worden migranten gedwongen met mensenhandelaren in zee te gaan met alle risico’ s van dien. De afgelopen jaren zijn er duizenden mensen verdronken in de Middellandse zee bij hun poging de bescherming van Europa te zoeken. Europa doet voorkomen dat er grip is op de zogenaamde “Migratie crisis” en de aandacht van veel media en van het brede publiek begint af te nemen. Dit terwijl er nog steeds wekelijks 10 tallen verdronken migranten worden geborgen op zee en aanspoelen op de kusten van Tunesië, Libië, Griekenland, Turkije en  Algerije.  Er ontstaat een soort gelatenheid en een vorm van acceptatie van dit afschuwelijke gegeven. De groep mensen heeft de problematiek het zichtbaar gemaakt voor de politiek in Den Haag en de Nederlandse bevolking door in december 2017 5.000 reddingsvesten op een heel bekende plek in het water te laten. Elk vest stond voor een verdronken persoon, omdat dit het schrikbarende aantal is wat jaarlijks verdrinkt. De stichting droeg 6.000 euro aan de actie bij.
  • Kaos (Gay and Lesbian Cultural Research and Solidarity Association) is een Turkse organisatie die zich inzet voor LGBTI rechten. Met dit project wil Kaos LGBTI organisaties uit heel Turkije scholen op het vlak van mensenrechten en de bescherming daarvan. Sleutelfiguren uit lokale organisaties worden daartoe landelijk bijeengebracht voor een twee daagse scholingsbijeenkomst. De stichting droeg 5.400 euro ten behoeve van de reiskosten van de deelnemers.
  • Eind jaren negentig bleek uit onderzoek op de proefboerderij van de Wageningen Universiteit het belang van de kringloop voor een gezonde melkveehouderij. Door een goede balans op het bedrijf worden de mineralenverliezen tot een minimum beperkt. De Wageningen Universiteit en het Ministerie van Economische Zaken (Ministerie van landbouw) zagen echter geen brood in de kringloop als oplossing voor het ammoniakprobleem. Gelukkig zijn er honderden boeren die zijn wel zijn doorgegaan om met behulp van de kringloop een goed evenwicht te bewerkstelligen op hun melkveebedrijf. Winst met kringlooplandbouw, zowel voor de economie als voor de natuurlijke omgeving. Schoonhoven Producties, een onafhankelijk filmbedrijf bestaande uit Huib Schoonhoven en Karen Kuiper maken een film over kringlooplandbouw. De film gaat onderdeel uitmaken van een project gericht op alle provincies in Nederland. Er worden bijeenkomsten georganiseerd voor (gangbare) melkveehouders waar de film onderdeel van is. De film wordt onderdeel van een onderwijspakket voor het agrarische onderwijs. Er worden bijeenkomsten georganiseerd voor de consument. De stichting droeg 5.000 euro bij aan de productie van de film.
  • In Nederland wachten ruim 25.000 mensen op de uitslag van hun asielprocedure. In de tussentijd wonen ze in een asielzoekerscentrum. Vluchtelingen ervaren de ‘tussentijd’ als een zoekende periode in hun leven. Ze zijn hun identiteit kwijt omdat relaties met collega’s, familie en vrienden (tijdelijk) zijn verbroken. Tevens ontbreekt een maatschappelijke context waarin ze zich professioneel kunnen ontwikkelen.In 2017 bood de voormalige Bijlmerbajes in Amsterdam tijdelijk onderdak aan vluchtelingen. Begin 2018 maakt Titia Bouwmeester in de Bijlmerbajes met tien theatermakers – waarvan vijf met een vluchtelingen achtergrond – een voorstelling over leven in de tussentijd. Nederlandse theatermakers en theatermakers met een vluchtelingen achtergrond werkten samen. De voorstelling markeert een einde én een nieuw begin. Dertig jaar na de opleverdatum is in oktober 2018 begonnen met de sloop van de Bijlmerbajes. Het moment van maken en tonen van deze voorstelling was hiermee dubbel urgent; zowel door de levensfase van de deelnemers als door het verdwijnen van deze plek waarmee hun verhaal samenvalt. Het project In Between Time heeft vluchtelingen met een theaterachtergrond een podium geboden waar ze hun vakmanschap en creativiteit konden ontwikkelen en een nieuw netwerk geboden om beter te kunnen integreren in de (Nederlandse) theaterwereld. Stichting Weerbaarheid en Solidariteit droeg 4.000 euro bij aan de kosten van het project.
  • De stichting Comité Nederlandse Ereschulden zet zich in voor gerechtigheid voor de slachtoffers van geweld door Nederlandse militairen in Indonesië ten tijde van de zo genoemde politionele acties. Door een onderzoek in Zuid Sulawesi wil de stichting een aantal haar bekende gevallen verder uitzoeken en documenteren. Stichting Weerbaarheid en Solidariteit draagt 5.000 euro bij aan dit onderzoek.
  • De vakbond die in Sri Lanka kledingarbeidsters in de vrijhandelszone vertegenwoordigt voert al enkele jaren strijd om te zorgen dat de zogenaamde handelsvoordelen die het land krijgt bij export van kleding naar de Europese Unie ook ten goede komen aan de arbeidsters. Dit heeft onder meer geresulteerd in een succesvolle ‘fact finding mission’ inclusief leden van het Europees parlement in 2017 waar een toezegging werd gedaan door de overheid dat 50% van het financieel voordeel zou worden ingezet voor hogere lonen. Met de steun van enkele buitenlandse experts heeft de vakbond vervolgens een formule en methodiek ontwikkeld om dit ook in de praktijk tot stand te brengen. Men heeft de stichting benadert met een verzoek om steun bij het organiseren van een persconferentie en lancerings-bijeenkomst. De lancering was vooral bedoeld om de methodiek te presenteren aan alle stakeholders in Sri Lanka, en aan te tonen dat werkgevers op een praktische en uitvoerbare manier aan winstdeling kunnen doen, zodat de toegezegde 50 procent ook echt bij de arbeidsters terecht komt. De stichting heeft 5.250 euro bijgedragen.
  • Ons Geld voert campagne en zet druk op de politiek om geldcreatie onder publiek bestuur te plaatsen. Ze willen staatsgeld dat vrij is van schuld en rente, en een einde aan “geld” dat gecreëerd wordt door banken. Het is de overtuiging van Ons Geld dat democratie en vrijheid nooit volledig gerealiseerd zullen zijn zolang mensen niet de macht over geldschepping in handen hebben. Een publiek geldsysteem moet het mogelijk maken om publieke en private schulden drastisch te verminderen en daarmee de vrijheid te vergroten. Weerbaarheid en Solidariteit droeg 500 euro bij aan een crowdfundingsactie.
  • Het comité Ander Europa is een samenwerking van Nederlandse en Vlaamse activisten met een kritische opstelling ten opzicht van de EU. Het comité komt voort uit de acties tegen de Europese Grondwet in 2005, in Nederland gevoerd door het toenmalige comité Grondwet Nee in Nederland en activisten uit Vlaanderen met een zelfde opstelling. Sinds deze samenwerking in 2010 heeft men zich vooral geconcentreerd op de website waarop men degelijke kritische informatie verstrekt over de ontwikkelingen van en in Europa. Alle werkzaamheden voor Ander Europa worden door acht vrijwilligers zonder vergoeding verricht. De website heeft maandelijks gemiddeld 5.000 bezichtigingen, artikelen worden zeer regelmatig overgenomen op andere sites en maandelijks wordt er een nieuwsbrief verzonden naar 1.500 abonnees. De afgelopen jaren zijn eerder opgebouwde reserves en donaties niet meer voldoende. Om ook de komende periode te kunnen blijven functioneren heeft stichting Weerbaarheid en Solidariteit een eenmalige financiële bijdrage van 1.000 euro verstrekt, op voorwaarde dat stichting Ander Europa de komende twee jaar gebruikt om zoveel mogelijk andere financieringsbronnen aan te spreken.
  • Meer Democratie’ voerde een rechtszaak tegen minister Ollongren van Binnenlandse Zaken vanwege de dubieuze manier waarop zij een referendum wil blokkeren over de dreigende afschaffing van de Wet raadgevend referendum.’Meer Democratie’ strijdt voor behoud van het referendum. Omdat dit een verworven democratisch recht van de bevolking is, vinden zij dat de bevolking zich ook moet kunnen uitspreken over het al dan niet afschaffen van het referendum. Minister Ollongren poogt zo’n referendum te blokkeren met juridische trucs die een minister onwaardig zijn en die strijdig zijn met de wet. De stichting droeg 1.000 euro bij aan de kosten van deze rechtszaak.
  • Gedurende meer dan anderhalf jaar hebben de arbeidsters van het Turkse kledingbedrijf Bravo, dat onder meer produceerde voor kledingconcern Zara, actie gevoerd nadat hun bedrijf onverwacht sloot. Ze eisten hun achterstallig loon en werkloosheidspremie (enkele maanden salaris) op. Nadat de arbeidsters zelf in de Zara winkel in de hoofdstraat van Istanbul briefjes voor consumenten verstopten ging hun verhaal wereldwijd het internet over. Een petitie bij change.org werd in acht talen vertaald en kreeg meer dan 300.000 handtekeningen. De Turkse Schone Kleren Campagne benaderde de stichting met een verzoek om financiële steun om hun campagne voort te zetten: elke dinsdag ontmoeten ze de arbeidsters en er is geld nodig voor zaalhuur, het ontwerpen van campagne materiaal en video’s en voor maandelijkse straat-acties. De gekozen vertegenwoordigers van de ontslagen arbeiders hadden ook geld nodig voor training en Engelse les. De stichting heeft 4.500 euro bijgedragen.
  • De ongedocumenteerde Vluchtelingen van ‘Wij Zijn Hier’ komen uit landen die onveilig zijn en waarheen mensen niet kunnen of durven terugkeren en ook niet gedwongen kunnen worden uitgezet: Somalië, Eritrea, Ethiopië, Sudan en Libië. In de Nederlandse ambtsberichten en in rapporten van Amnesty International, UNHCR en Human Rights Watch wordt de mensenrechtensituatie in deze landen als alarmerend en zorgwekkend omschreven. De groep van ‘Wij Zijn Hier’ telt circa 70 mannen en circa 30 vrouwen. Iedereen van ‘Wij Zijn Hier’ heeft in eerste instantie een afwijzing gekregen en is op straat gezet. Dat betekent overleven (hoe kom ik aan eten, waar kan ik slapen, wassen, een wc vinden?). Door vluchtelingen in gekraakte panden een onderdak te bieden, ontstaat rust en de mogelijkheid om met de individuele vluchtelingen de dossiers door te nemen. Behalve aan onderdak en persoonlijke ondersteuning van de vluchtelingen, is er grote behoefte aan financiële ondersteuning. De stichting droeg 5.000 bij.
  • Orchestre Partout heeft in 2018 muziekwerkplaatsen op twee locaties; in AZC Robonsbosweg in Alkmaar én in AZC Willinklaan in Amsterdam Nieuw-West. Begin juni kondigde het Centraal Orgaan Asielzoekers aan dat het AZC in Alkmaar op korte termijn gaat sluiten en dat de bewoners gedwongen moeten verhuizen naar AZC Heerhugowaard. Daarom wil Orchestre Partout haar muziekactiviteiten ook verhuizen naar dit AZC. De activiteiten in AZC Heerhugowaard hadden nog geen financiële dekking aangezien deze voor een groot deel door de gemeente worden betaald. Op deze korte termijn is het onmogelijk om via de gemeente een financiële dekking te organiseren. Bovendien wil Orchestre Partout zich richten op het leggen van een basis voor uitbreiding van hun activiteiten van twee naar vier AZC’s’s in 2019 en 2020. Daarvoor is het nodig dat men ervaren deelnemers traint die komend jaar als workshopleider op kunnen treden. Tevens wil men rond de toekomstige asielzoekerscentra nieuwe lokale netwerken opzetten en fondsenwerven voor de activiteiten in de nieuwe centra. Ten behoeve van de muziekwerkplaats in AZC Heerhugowaard in de maanden september tot en met december 2018, het trainen van peereducators en fondsenwerving voor de nieuwe centra, droeg de stichting 4.750 euro bij.
  • Wij Staan Op! is een beweging van tien jongvolwassenen met een lichamelijke en/of zintuigelijke beperking. In eerste instantie hebben zij zich ingezet voor de ratificatie van het VN-verdrag inzake de rechten van personen met een handicap. Mede door hun inzet is dit doel bereikt op 14 juli 2016 met het in werking treden van het verdrag in Nederland. Daarna hebben ze zich ingezet voor de implementatie van het verdrag. In april 2018 is Wij Staan Op! een petitie gestart tegen de plannen van staatssecretaris Van Ark om loondispensatie toe te passen bij mensen met een arbeidsbeperking. De gevolgen hiervan zijn onder andere dat werknemers met een arbeidsbeperking mogen werken onder het minimumloon en geen pensioen opbouwen. De stichting droeg 1.000 euro bij aan de crowdfundingactie voor deze activiteit.
  • Het City Plaza in Athene adverteert met de woorden: “geen zwembad, geen minibar, geen roomservice – en toch: Het Beste Hotel in Europa”.Het hotel in hartje Athene stond leeg toen het op 22 april 2016 werd ingenomen door zo’n 250 actievoerders en vluchtelingen en werd omgevormd in een ruimte voor opvang van en solidariteit met vluchtelingen. Sinds die datum heeft het solidariteitsinitiatief in meer dan 600 dagen gratis en goede huisvesting geboden aan meer dan 1.700 mensen in het centrum van Athene, ongeacht hun nationaliteit of verblijfsstatus. De stichting droeg 1.000 euro bij aan de crowdfundingsactie voor het hotel.
  • We Generation is lid van het “All Myanmar Trade Union Network “, een nationale alliantie van negen vakbonden met meer dan 35.000 leden, leidt de vakbond van onderwijzers in het primaire onderwijs en geeft juridisch advies aan mensen die een arbeidsconflict hebben met bedrijven, met name in Speciale Economische Zones (SEZs). Sinds Myanmar zich openstelt voor buitenlandse investeringen vinden deze veelal plaats in SEZs waar arbeidsrechten met voeten worden getreden. Myanmar behoort tot een van de laatste landen die nu opgenomen worden in de wereldmarkt en is onderdeel van de race to the bottom. Voor het trainen van mensen die vvakbondsorganisaties in fabrieken willen opzetten, leverde stichting Weerbaarheid & Solidariteit een financiële bijdrage van 6.000 euro.
  • In Argentinië spelen, net als elders in Latijns-Amerika vrouwen een belangrijke rol in de sociale strijd. Die rol wordt heel vaak niet gezien en niet onderkend. Om die rol beter voor het voetlicht te brengen maken twee Argentijnse filmmaaksters een documentaire over de rol van vouwen in de sociale strijd in hun land. Het gaat daarbij zowel over de strijd onder de militaire dictatuur (de moeders van de Plaza de Mayo en vele anderen) als over de strijd tegen het huidige neoliberale beleid. De documentaire is vooral bedoeld om te tonen aan vrouwengroepen, in wijken en buurten en zal daarnaast ook bij verschillende Latijns-Amerikaanse en Europese documentaire festivals aangeboden worden. De stichting droeg 2.000 bij aan de kosten voor het maken van de documentaire.
  • Betreft aanvullende financiële ondersteuning voor het aanvragen en analyseren van WOB-documenten betreffende het TiSA handelsverdrag door het Platform Authentieke Journalistiek. Net zoals bij andere handelsverdragen zoals TTIP en CETA is er grote publieke verontwaardiging over het gebrek aan transparantie binnen de onderhandelingen. Het onderzoek moet dan ook leiden tot meer inzicht over de Nederlandse positie binnen de TiSA onderhandelingen. Alle documenten zullen voor iedereen openbaar worden gemaakt en resulteren in een publicatie. De stichting heeft aanvullende financiële steun á 3.000 euro verstrekt, omdat het WOB-verzoek veel meer tijd in beslag heeft genomen dan aanvankelijk gedacht.
  • Het Amsterdams vredesinitiatief organiseerde in oktober 2018 een debatavond over de verhoging van de defensiebegroting onder de titel ‘Is Nederland op oorlogspad’?. Drie sprekers belichtten de gevolgen van die verhoging en er werd een reader samengesteld met achtergrondgegevens over de defensiebegroting en de inzet van de Nederlandse krijgsmacht. De stichting droeg 950 euro bij aan deze activiteit.
  • Musicans without borders is een organisatie die de kracht van muziek inzet voor verzoening, gemeenschapsopbouw en het verwerken van oorlogstrauma’s. Ze werkt steeds samen met lokale organisaties in (post) conflict gebieden. Een van haar samenwerkingspartners is het jeugdorkest Armonia Cuscatleca uit El Salvador. Muzisians without border is er in geslaagd om vijf jonge cellisten van het orkest uitgenodigd te krijgen voor de cello biënnale. In de reiskosten van deze jongeren en een begeleider was voorzien, maar door de maatregelen van de regering Trump tegen minderjarigen uit Midden-Amerika vond Muzisians without border het onverantwoord om deze groep via de Verenigde Staten te laten reizen. Stichting Weerbaarheid en Solidariteit droeg 1.000 euro bij aan de extra reiskosten voor deze groep.
  • Ingeklemd tussen de stad en Schiphol ligt de Amsterdams Lutkemeerpolder met vruchtbare zeeklei waar tegenwoordig grotendeels biologische gewassen verbouwd worden. Projectontwikkelaar SADC, waar Amsterdam en Schiphol beiden aandeelhouder van zijn, is voornemens om op korte termijn de polder te vernietigen door er zand op te storten ten behoeve van een bedrijventerrein. ‘Behoud de Lutkemeer’ is van mening dat bouwen in groengebieden in de stad tegen gegaan moet worden. Er moet radicaal anders gekeken worden naar stadsontwikkeling en geen verdere (klimaat)schade worden toegebracht. Lokale voedselproductie is een van de pijlers voor een fossielvrije stad, een stad van de toekomst. De Boterbloem en de Lutkemeer moeten gered worden. Op 15 en 16 september 2018 heeft men een actiekamp georganiseerd. Daarnaast heeft men andere acties gericht op de gemeente zowel als projectontwikkelaar georganiseerd. Aan de kosten van het actiekamp en de andere activiteiten droeg de stichting 2.705,55 euro bij.
  • Somyot Prueksakasemsuk is een Thaise labour activist, die na zeven jaar gevangenis is vrijgekomen. Hij is al lange tijd betrokken bij de strijd voor de rechten van arbeiders in Thailand en voor democratische hervormingen. Tot zijn arrestatie heeft hij onder andere nauw samengewerkt met de Schone Kleren Campagne. Somyot werd op 30 april 2011 gearresteerd nadat het politieke tijdschrift de “Voice of Taksin”, waarvan hij redacteur was, twee artikelen had gepubliceerd over een fictief koninkrijk die werden gezien als een belediging van de koning. Somyot werd beschuldigd van majesteitsschennis op grond van een archaïsche wet uit 1908, Somyot weigerde schuld te bekennen en pardon te vragen. Hij had de artikelen niet eens zelf geschreven. In 2013 werd Somyot veroordeeld tot 11 jaar gevangenschap. In 2017 werd zijn straf verminderd tot 7 jaar en op 30 april 2018 is hij uit de gevangenis ontslagen. Tijdens Somyot’s jaren in gevangenschap heeft zijn vrouw hem verlaten en zijn twee kinderen wonen inmiddels ook ver van hem vandaan. Alleen achtergebleven in zijn familiehuis, zonder baan en inkomen, heeft hij moeite met zijn draai weer vinden. Hij zou zich graag weer vooral met de training van arbeiders bezighouden, maar hij moet zichzelf ook low profile houden. Documenten en trainings-materiaal vertalen van Engels naar Thai en andersom zou een goede optie zijn waarbij hij ook voor de Schone Kleren Campagne en mogelijk voor andere organisaties van betekenis zou kunnen zijn. Aangezien Somyot helemaal geen inkomen heeft, afgezien van incidentele donaties van wat vrienden, heeft de stichting besloten om een bijdrage van 2.000 euro te verstrekken, waarmee Somyot geholpen is om gedurende twee jaar zijn leven weer een beetje op poten te krijgen.
  • Het regime van Daniel Ortega reageert ongekend repressief op de vreedzame protestbeweging die vanaf april 2018 in Nicaragua actief is. Er vielen vele honderden doden, duizenden gewonden, en een onbekend aantal verdwijningen. Er zijn minstens 500 politieke gevangenen. Familieleden van politieke gevangenen zijn verenigd in het Comité voor de vrijheid van politieke gevangenen – El Comité Prolibertad por las presas y los presos políticos -. Het Comité geeft naast morele steun ook juridische, psychologische en financiële ondersteuning aan de politieke gevangenen en hun familieleden. Er worden advocaten en psychologen bekostigd, medicamenten voor de gevangenen, maar ook transportkosten voor families die niet zelf de dagelijkse rit naar de gevangenis kunnen betalen om eten en medicijnen af te geven voor hun dierbaren. De stichting doneerde 5.000 euro voor het werk van het comité.
  • KNTI, de Indonesische bond van kleinschalige vissers willen ten tijde van de Our Ocean Conferentie in Bali in oktober 2018 een strategie meeting organiseren van kleinschalige vissers om strategie ten aanzien van Ocean grabbing te bespreken. Kleinschalige vissers zitten ontzettend in de verdrukking wegens de privatisering van de oceanen door allerlei Blue Growth and Blue Carbon etc projecten die over Indonesië uitgerold worden. Na landgrabbing is oceangrabbing de volgende bestemming voor internationaal kapitaal. De Indonesische regering is gastheer/vrouw van de internationale Our Ocean Conferentie, eind oktober in Bali. KNTI heeft daar geprotesteerd tegen Oceangrabbing en een strategievergadering georganiseerd. Aan de kosten daarvan, droeg de stichting 5.000 euro bij.
  • Riace wil migranten, politieke vluchtelingen en de lokale bevolking tot elkaar te brengen om een voorstelling te maken als daad van activisme, van menselijke en politieke saamhorigheid. Het motto is “Het is tijd om te stoppen met het zien van de migrant als ‘problematisch’ en als lastig. En bovenal is het tijd om verder te gaan dan de politiek van sociale segregatie gericht op hulpmiddelen voor massale afleiding van waar het werkelijk om gaat,” zo stelt dit theater collectief. Ze verzamelen alle soorten materiaal van de migranten: hun verhalen, hun ideeën, hun visies op de wereld. Door middel van workshops en repetities zullen ze daarmee met de deelnemers een voorstelling opbouwen. De stichting droeg 3.000 euro bij aan dit project.
  • Als lid van de kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae is Bart Gruson in de gelegenheid gesteld om in de sociëteit van de vereniging een tentoonstelling te organiseren die is gewijd aan de bijdrage die kunstenaars in de jaren 1936-1939 hebben geleverd aan de strijd van de wettig gekozen Spaanse regering tegen Franco en zijn Duitse en Italiaanse trawanten. Als titel is voor “Verbeelde Idealen” gekozen. Van 14 januari 2019 tot en met 28 maart 2019 zijn er affiches, tekeningen en foto’s te zien en zullen er in de sociëteit een drietal lezingen worden gehouden. Stichting Weerbaarheid en Solidariteit droeg 328,50 euro bij.

Financieel verslag 2018